We wilden om 6.30u opstaan maar zijn pas om 7.00u uit bed geraakt. We hebben gedoucht, de bagage naar de wagen gebracht, uitgecheckt en ontbeten in het hotel. Het was ons eerste gezonde ontbijt in Amerika. We namen aardbeien yoghurt met muesli (en een donutje) en dat heeft heel goed gesmaakt. Dan nog vlug even naar het zwembad om er een paar foto’s van te nemen. En toen met een redelijk droevig gevoel vertrokken. Toen ik net uit de garage gereden was, slipte het achterste van de wagen enorm en bij de volgende bocht opnieuw (de wagen schoof helemaal weg). Gelukkig was er geen verkeer in de buurt want anders zou ik er tegen geschoven zijn. Ik ben dan snel een klein baantje ingereden (wel in de verkeerde richting maar ik vertrouwde het echt niet meer) maar er was absoluut niets te zien aan de auto. Waarschijnlijk zal ik in olie of zo gereden hebben.
Bij het buitenrijden van Las Vegas heeft Veerle vlug nog een foto genomen van het bord met de tekst: “Welcome to Fabulous Las Vegas” want dat was tot nu toe nog niet gelukt. Toen zijn we verder gereden en na een half uur rijden is er al niets meer te zien van Las Vegas en zit je terug in het midden van de woestijn. Wat ons wel opviel is dat veel woonwijken hier omwald zijn maar de reden daarvoor weten we niet (er was geen toegangspoort dus het is niet om te controleren wie er binnenkomt). Onderweg zijn we nog gestopt om water te kopen. Ze zeggen dat je minstens 4 liter water per dag nodig hebt als je in de woestijn zit. En indien we in Death Valley problemen zouden krijgen met de wagen en daar een tijdje zouden vastzitten hadden we in ieder geval genoeg drinken bij.
We kwamen aan in Death Valley en in tegenstelling tot de andere parken moet je hier niet aan de ingang betalen maar in het visitor center. Het landschap werd al snel veel mooier. Onze eerste halte was Bad Water, het laagste punt van Amerika (-86 meter). Het laagste punt van de wereld ligt in Israël. Het was hier enorm warm, we schatten toch ruim over de 40°C. Het is raar dat er hier in één van de warmste en droogste plekken ter wereld toch nog een klein meertje is, met zelfs leven in. De rest is één enorm grote zoutvlakte. We zijn er nog een eindje op gaan wandelen maar echt ver kwamen we niet door de hitte.
Onze volgende stop was Devils Golf Course. Dat is een enorm ruw zoutlandschap. Als je heel stil bent, kan je het uiteenzetten en ineenkrimpen van de zoutkristallen horen. Maar wij hebben niets gehoord (kwam misschien ook doordat ik de auto had laten draaien voor de airco want het warmt er snel op als het niet aanstaat). We zijn hier de Duitsers terug tegengekomen die naast ons geparkeerd stonden tijdens het onweer. Ze slapen vanavond ook in Bishop maar in een ander hotel dan ons.
Dan zijn we naar de Golden Canyon gereden. Dit is een trail maar ik heb er enkel het begin van gedaan om een idee te krijgen. Ik had hem wel graag volledig gedaan maar dat was niet verantwoord met deze temperaturen. We wilden ook nog Artists Drive doen maar die was nog steeds gesloten als gevolg van een serieus onweer vorig jaar. Ze waren nog steeds bezig met de herstelling van de weg (we zagen ze trouwens druk bezig). Je zag overal in het park nog de sporen van de flash floods. En hele stukken weg waren opnieuw aangelegd. Dat moet een deftige storm geweest zijn. Toen zijn we naar Zabriski Point gereden, een mooi uitzichtpunt. Hier zouden nog kamelensporen te zien moeten zijn van vroeger maar we hebben niets gezien. Misschien kan je die enkel zien als je tussen de rotsen wandelt. Daarna zijn we naar het visitor center gereden om onze pas te tonen. Hier werd weer een paspoortcontrole gedaan. Onderweg kwamen we een benzinestation tegen waar ze 3,80 USD per gallon vroegen, schandalig gewoon. Dan onze laatste stop in Death Valley: de Sand Dunes, een stuk zandwoestijn.
We zijn nog even gestopt in Stovepipe Wells om onze lunch te kopen en dan zijn we het park uitgereden. De weg ging hier serieus naar boven en overal stonden borden met het advies de airco uit te zetten en aan de kant van de weg stonden regelmatig tanks met water voor de radiator. We hebben onze airco gewoon laten aanstaan en de meter goed in de gaten gehouden. De motor werd wel iets warmer maar het bleef binnen de perken. De weg naar Bishop was grotendeels een dubbelvaksbaan dus dat ging goed vooruit. Rond 18.00u kwamen we aan in ons hotel. We zijn dan eerst gaan tanken en hebben boodschappen gedaan. We zijn gaan eten in Denny’s, was weer lekker. In ons hotel zaten blijkbaar veel Belgen en Duitsers. De Duitsers zaten hier voor een test drive voor BMW, geen toeristen dus. Het hotel was weer heel goed in orde, met ijskast en microgolf. Rond 22.00u zijn we in slaap gevallen.
|
