Wakker geworden door twee harde donderslagen en een 10-tal minuutjes later liep de wekker af. Ik had echt geen zin om op te staan want ik had geen zin om de hele dag in de regen rond te lopen. Uiteindelijk toch maar opgestaan en het was ondertussen gelukkig gestopt met regenen. Cornflakes gegeten als ontbijt en om half 9 doorgereden. Het hotel was het beste waar we tot nu toe gezeten hadden en Moab is ook wel een leuk stadje.
Een kwartier later aangekomen in Arches National Park. Onze National Pass getoond, nog wat kaartjes gekregen en dan het park ingereden. Eerst zijn we gestopt aan een paar view points. Het weer was ondertussen al een stuk beter geworden: blauwe lucht en het begon ook al warmer te worden. Je zag op de weg en in het park zelf overal nog de sporen van de hevige regenval. Toen een korte trail gedaan naar Skyline Arch. Het was een mooie wandeling maar wel heel kort. Daarna wilden we de view points doen op weg naar Delicate Arch maar die weg was afgesloten door de flash floods van de dag ervoor.
Dan zijn we maar doorgereden naar Devils Garden en daar hebben we een trail gedaan naar 3 Arches waar we 1,5 uur over gedaan hebben. We hadden nog wat verder willen wandelen maar daarvoor was er te weinig tijd. Er is eigenlijk veel te veel te doen rond Moab en dat lukte niet in de korte tijdsspanne die we daar hadden. Oorspronkelijk hadden we hier ook een dag langer voorzien maar dan zouden we te weinig tijd gehad hebben in Bryce Canyon. Dus we hadden een keuze moeten maken en dat is soms wel lastig.
Daarna zijn we doorgereden naar Goblin State Park. De weg ernaartoe was echt verschrikkelijk saai: eerst wat woestijnachtig, daarna hetzelfde maar met hier en daar een grassprietje (landschap licht golvend en op de achtergrond een gebergte) en dat twee uur aan een stuk. Toen we in Goblin State Park aankwamen hoorden we het in de verte serieus donderen en hing er een grote donkere wolk rond een berg. En het begon al serieus te waaien. Dan nog snel tussen die Goblins gewandeld en wat foto’s gemaakt. Op een half uurtje waren we er al door maar het was wel iets heel speciaal. Daarna hot dogs gegeten in de auto.
Het onweer kwam wel steeds dichterbij, we zagen al veel lichtflitsen en het werd steeds donkerder. Toen we doorreden begon het na een minuutje al hevig te regenen. Toen ik aan het rangerstation aankwam besliste ik om te stoppen, het was niet meer te doen. Maar het werd nog een stuk erger: er vielen hagelbollen uit de lucht van max. 2-3 cm diameter en het kletterde enorm. Ik dacht echt dat de ramen gingen springen. Ik heb dan de wagen verplaatst zodat de meeste hagelbollen tegen de achterruit vlogen en niet meer tegen de zijruit. De auto’s achter mij volgden mijn voorbeeld. Ik blokkeerde wel de weg op dat moment want ik stond er gewoon dwars op maar dat maakte op dat moment niet zo veel uit.
Ondertussen was de zichtbaarheid sterk verminderd. Ik zag het einde van de motorkap niet meer en onze buren zag ik ook niet meer staan. (Ik dacht eerst dat onze ramen aangedampt waren, niet dus.) Die bui heeft ongeveer een kwartier geduurd. Ik ben dan uitgestapt (het was wel nog serieus aan het regenen maar de hagel was gedaan) en heb de schade aan de auto opgemeten. En die was toch wel aanzienlijk: heel veel putjes op de motorkap en het dak. Toen hoorde ik dat de persoon die naast ons stond een bewijsje van de ranger ging vragen voor de verzekering dat de schade aangericht was door hagel. Dat leek me geen slecht idee dus ik ben met hem meegegaan. De ranger maakte er absoluut geen probleem van en schreef ons een bewijsje. Ze had zoiets daar ook nog nooit meegemaakt, nog nooit zo erg. Daarna ben ik terug naar de wagen gegaan en na een kwartier werd het terug wat lichter maar het was wel nog hard aan het onweren. Maar we zagen weer iets heel donker aankomen en één keer zo’n bui meemaken op een dag is toch wel genoeg dus zijn we toch maar doorgereden. De omgeving was wel redelijk wit geworden door al de hagel. En we reden op een plateau zonder enige begroeiing en we zagen de bliksem constant dichtbij inslaan links en rechts en voor ons. Ik weet wel dat je in een wagen redelijk veilig zit tijdens een onweer maar we voelden ons toch niet echt gerust.
Een paar km verder was er een riviertje ontstaan dwars over de baan en alles lag vol met modder, een flash flood dus. Maar het was nog niet echt diep en we geraakten er nog gemakkelijk door. Op die weg zijn we dat nog een keer of vier tegengekomen. En toen kwamen we terug bij de hoofdweg en die lag er nog perfect bij. Naast de weg zagen we een paar serieuze riviertjes die net gevormd waren. Een tiental km verder kwamen we weer in een hevige bui terecht maar meer dan regenen gebeurde er niet. We zijn dan verder gereden naar Capitol Reef. Onderweg zagen we overal de gevolgen van al het water. Alles stond zo’n beetje onder water door al het water dat van de bergen naar beneden kwam en er stond een serieuze stroming op.
Toen we in het vistor centor van Capitol Reef aankwamen bleek dat de scenic drive gesloten was als gevolg van flash floods. Dus dan hebben we maar een paar view points gedaan en zijn dan doorgereden naar ons hotel. Daar aangekomen bleek dat er twee kamers op onze naam gereserveerd stonden maar ze waren zogezegd nog niet betaald (we hadden alle hotels op voorhand geboekt en betaald). De receptioniste heeft dan wat rondgebeld en uiteindelijk bleek alles toch in orde te zijn en kregen we onze kamer. In Torrey was er niet veel keuze qua restaurants dus we zijn snel ergens een hamburger gaan eten. Terug in het hotel, brak er nog een serieuze storm los. We waren net op tijd terug binnen.
Rond 21.00u zijn we nog in het zwembad en bubbelbad gesprongen. Daar hebben we een gezellige babbel gehad met een Amerikaans koppel. Om 23.00u zijn we terug naar onze kamer gegaan, hebben we vlug nog een mailtje verstuurd naar ons reisbureau i.v.m. de schade aan de wagen, nog iets gedronken en een koekje gegeten en om iets na middernacht zijn we gaan slapen.
| 
