Opgestaan om half zeven. Rustig gedoucht en dan de e-mail nog eens gecheckt en we hadden geluk. We hadden al antwoord gekregen van ons reisbureau en ze dachten dat de schade aan onze wagen gewoon in onze verzekering zat. Dus dat was al een serieuze geruststelling. Daarna zijn we in het hotel gaan ontbijten. Was wel lekker, we konden daar ook wafels bakken en die hebben heel goed gesmaakt. Daarna zijn we in Subway (dat naast ons hotel lag) nog onze lunch gaan kopen. Die verkoopster werkte daar echt tegen haar zin en dat was er aan te zien.
Rond 8.20u zijn we doorgereden en onderweg zijn we door een open range gereden. Dat hadden we al meer gedaan maar we hadden tot nu toe nog geen koeien gezien. Nu stonden er plots een heel aantal koeien gewoon naast de weg zonder hek, was wel raar om te zien. We zagen ook nog wat stormschade zoals een boom die over de weg gevallen was maar we konden er gelukkig zonder problemen rondrijden. Het was overigens terug een stralende dag. Geen wolkje meer aan de lucht. De weg naar Bryce Canyon was heel mooi (Highway 12), één van de mooiere die we tijdens onze reis gedaan hebben.
Om iets na elf zijn we aangekomen in Bryce Canyon. We zijn eerst naar het visitor center gegaan om te kijken of er hier stormschade was maar blijkbaar was er hier niets gebeurd en de trail die wilden doen was sneller hersteld dan verwacht. Op hun website stond 15 september dus we hadden geluk. (trail was voor een stuk weggespoeld tijdens zware regenval eerder dit jaar) Toen zijn we helemaal naar het einde van het park gereden. Al de uitzichtpunten liggen aan dezelfde kant van de baan en op deze manier moet je nooit de baan oversteken wat wel handig is. We hebben dan één voor één alle view points bekeken en gefotografeerd. Toen we aan sunset point kwamen hebben we eerst onze lunch opgegeten aan een picknicktafel en daarna zijn we aan de hike begonnen: de Navajo- Queens combinatie. Het was een heel mooie wandeling. In het begin steil naar beneden en op het einde terug steil naar boven. Als je beneden tussen de ‘hoodoos’ staat dan zie je pas echt de schoonheid van het park. We waren echt onder de indruk.
Na de wandeling hebben we nog het laatste viewpoint bekeken en dan zijn we in Ruby’s Inn gaan horen of we moesten reserveren voor de rodeo die avond. Maar toen kregen we te horen dat er geen rodeo’s meer waren dit jaar, terwijl er op hun website stond dat het tot half september zou doorgaan dus we hadden er wel al wat op gerekend. Dat sloeg dus wel tegen. Dan maar naar ons “motel” gereden. Stelde absoluut niets voor. Geen zwembad, wel een hot tub maar die was precies al een tiental jaar niet meer uitgekuist, die zag er echt vies uit. En maar 5 kanalen op TV, waarvan de meeste met heel veel sneeuw. En dat in een dorpje waar eigenlijk niets te zien was. Nog snel gaan shoppen in de buurt. Dan terug naar het motel want het was nog te vroeg om te gaan eten. De TV maar aangezet en we hadden geluk. Het was juist de finale van de US Open: Pierce tegen Clijsters en dat op het enige kanaal dat een beetje deftig was qua beeld. Kim heeft de finale en zo haar eerste Grand Slam gewonnen en wij hebben dat live gezien. Toch wel leuk.
Daarna zijn we gaan eten in een restaurant dat “BBQ all you can eat” aanbood. Maar het sloeg serieus tegen. Het was bijna puur vet dat we daar moesten eten. Dus we zijn met honger van tafel gegaan. (Onze waitress eet alle restjes op denken we want ze woog minstens 200 kg. Het was een wonder dat ze nog kon wandelen en om tussen de tafeltjes te gaan moest ze meer manoeuvreren dan gewoon wandelen.)
Rond negen uur zijn we in bed gekropen en hebben we de TV nog wat aangezet maar er was alleen maar American Football dus de TV stond snel weer af. Uit pure miserie zijn we dan maar vroeg gaan slapen.
|
